Een klassieker en een giveaway (afgesloten)

Mevrouw Noodlehead heeft nog meer patronen op haar naam staan, maar heel Vlaams blogland noemt dit rugzakje een ‘noodlehead’. Een klassieker dus. Eén die ook bij de paspelpoezen in de smaak valt.

Het begon met dit exemplaar. Een turnzakje voor Thijs waarvoor ik het patroon vond in de onuitputtelijke lijst van Eloleo. Gemakkelijk om te maken. Leuk om combinaties te zoeken. En ideaal om kleinere restjes stof op te werken. En dat werkte besmettelijk.

Deze naaiden Joke, Nele en ik met z’n drieën bij elkaar. Elke keer weer een leuk geschenkje.

En dus dachten we: “Waarom geven we er niet ééntje weg?” Of drie!?

    

En we zijn nog niet klaar met uitdelen! Je kan ook nog een leuke strikbroche winnen, gebreid door Celestine! Ze heeft er drie in de maak, de kleur mag je kiezen.

Meedoen? Laat voor 1 februari een reactie achter en vermeld naar welk(e) zakje(s) je voorkeur uitgaat. Of verkies je een broche? Je mag op alle paarden wedden, maar we loten zes aparte winnaars. Veel succes!

Poesjes

Ik kreeg deze week post uit Hong Kong, net als zij.

Opwindende post!

2 x 300 paspelpoesjes!

Vanaf vandaag kunnen wij al onze maaksels voorzien van ons eigen label. Het ontwerp is van mijn lief. De uitvoering gebeurde door WorldWideLabel. En daar zijn wij heel tevreden over (ook over ’t lief ja!). De communicatie verliep vlot en na een 3-tal weken zaten de labels in mijn brievenbus. Met een mooi, gedetailleerd poesje erop.

Een dubbelgevouwen zwart label met gouden poesje voor tussen de naden. En een enkel blauw label om óp de stof te naaien.

Bij Klaas vallen ze alvast in de smaak!

En waarop werd nu het allereerste labeltje genaaid?

Dat houden we nog even geheim! Maar ’t is een cadeautje … voor jullie…

Over een tijdelijk dik gat en meer

Ik heb de neiging om steeds verschillende naaiprojecten tegelijk op te starten. Ik kan vandaag ongelooflijk veel zin hebben in het ene, en morgen inspiratie voor het volgende. Maar soms krijg ik daar dan genoeg van, en heb ik nood aan orde in mijn hoofd. Dus zoomde ik mijn zoveelste Knipmode juni 2010-rok om:

Het stofje komt van hier. Met een blauwe paspel,zoals het hoort.Ik maakte deze rok al in de zomer, maar wegens een tijdelijk te dik gat *ahum*had ik even geen zin meer om hem af te maken. Het is en blijft een gemakkelijk patroon, en die rokken zitten super!

Ook lag er hier al een tijdje een zwemzakje voor Lotte geknipt. Morgen haar eerste zwemles, dus het moest wel af.

De stof is nylon van Kokka, en komt van bij Julija’s. Een beetje de eenvoudige versie van het Noodlehead-patroon, zonder voering en voorzakje dus.

En dan, simpel maar plezant, een kussen volgens de Polkadotjes-methode. De stof dateert nog van de beginperiode van Vermiljoenshop, en ik heb het altijd zonde gevonden om ze te gebruiken.

En dan zijn er nog een paar kussens, turnzakjes, kleedjes en tassen af te werken.Wordt vervolgd!

Klara van Juliette

Juliette is mijn bomma zaliger. Bomma was een naaister.

Niet alleen voor de kost, ook als hobby. En later ook als noodzaak: om haar bloezen mooi te laten aansluiten over haar gebogen rug en om haar korter been te verdoezelen met uitgeschuinde rokken.

In haar piepkleine naaikamertje zat ze op een rood geverfde stoel. Op die stoel lag een kussen. Een lappenkussen. Toen ik het ontmantelde, kwam het ene na het andere prachtige stofje tevoorschijn. Helaas allemaal aaneen gestikte lapjes.

Er was echter één stofje dat mijn hart sneller deed slaan. Het moest iets voor mezelf worden, zodat bomma altijd dicht bij mij is.

Het werd deze prachtige tas.

En omgekeerd ziet dat er dan zo uit.

Het patroon (hier verkleind tot 70%) is van de hand van deze creatieve dame.  Haast u snel naar de shop, het is voor het goede doel!

Vossen voor Lotte

Lotte heeft een kleedjes-en rokkentekort. Het gevolg van een enorme groeispurt, met een lege kleerkast als resultaat. Na dit kleedje begon ik dan ook meteen aan de Paris van C’est Dimanche.

In het overheerlijke vossenstofje van Monaluna,gevonden bij Vermiljoen. Met een paspel in het voorpand en aan de zakken.

Zin om te poseren had ze wel niet…

Warm moeke

Nergens bloeien de orchideeën zo mooi als bij mijn moeke. Volgens mij omdat het binnenklimaat er steeds tropisch warm is. En toch heeft moeke het altijd koud.

Ze had een aftands pelske om haar warm te houden, maar dat zag er niet meer uit. Ik stelde haar al voor om een nieuwe gilet te maken naar het voorbeeld van het versleten ding, maar ze kon het niet missen. En stiekem vertrouwde ze dat ook niet, denk ik.

Toen ik haar naam trok voor de kerstcadeautjes, ging ik dan maar in het geheim aan het werk. Ik gaf mijn mama opdracht om het gilet op te meten zonder moekes weten. Verder baseerde ik mij op het patroon van een bodywarmer uit een Knipmode.

En omdat moekes stijlvol warm mogen hebben, koos ik voor de voering een nieuw Petit Pan stofke.

Het vestje sluit met haakjes.

Het past perfect en moeke was er heel blij mee!

Creatief met toile cirée

Toile cirée kan je afkuisen met een schotelvod, dus het moet vast ook tegen ’t nat kunnen. Zou het dan ook kunnen dienen voor een regenjas, vroeg ik me af, ergens in het voorjaar van 2011.

Er werd héél erg bedenkelijk gekeken, toen ik mijn plannen op tafel gooide, maar ik zette door, as I am.

Petit Pan heeft immers prachtig tafelzeil. Ik vond deze hier.

Volledig gevoerd met zwarte katoen. En kijk eens naar die touwtjes.

En ik heb geluk. ’t Kind kan haar armen nog bewegen!

Red Riding Hood cape

Ik ben een grote fan van Oliver + s. Toen dit boek uitkwam, haastte ik mij dan ook naar Julija’s. Het staat vol eenvoudige patronen met een heel duidelijke uitleg. Als eerste project koos ik de Red Riding Hood Cape, als  tussenseizoenjas voor mijn jongste. Uiteindelijk rolde dit exemplaar zo ergens begin december vanonder mijn naaimachine.

Voor de binnenkant koos ik de prachtige sioux van Petit pan,de buitenkant werd petrolkleurige nicky velours.

Met een knoopje van de rommelmarkt…

Ik koos size 5-10 voor Kato (net 5), maar het kind verzuipt erin! Hij verdwijnt dus nog eventjes in de kast…tot de lente.

T(ea) for two

Na het zien van dit babyshirtje kreeg ik ook zin in t-shirts met envelophalsjes. Ik hou van die halsjes, ze geven een t-shirt net dat ietsje meer.

Ik greep terug naar een patroon uit Ottobre 3/2011: het Happy Animals shirt. Mijn eerste poging met dit patroon mislukte wat: een te wijde hals. Maar shirt twee werd intussen al heel vaak gedragen.

Tijd dus voor een winterversie met verlengde mouwen.

De mooie olifantentricot komt van mevrouw Koekepeertje, net als de kwaliteitsboordstof.

Mijn jongens waren zo blij met hun t-shirt dat ze elk nog een stofje kozen uit de voorraadkast.

Oerwoudtricot van Minimenschundco voor Thijs en wolkjes van Koekepeertje voor Klaas.

Vier t-shirts op één dag, dat geeft een mens voldoening!

En die rare pose van Thijs? Dat zou iets met een postzegel te maken hebben… Als u meer weet, alle uitleg is welkom.

Paspelwie?

Een nieuw jaar, een nieuwe blog.

Bijna 2 jaar geleden spraken 3 creatieve meisjes uit de Kempen af om samen de trein te nemen naar een blogmeet. Celestine blogde, Nele en ik hadden onze flickr-account.  Een stoffenspektakel, een gemeenschappelijke bestelling in Amerika en een Vermiljoenverkoop later, hoorde Joke er ook bij.

Ondertussen komen we al meer dan een jaar maandelijks samen om te naaien, breien of haken. Af en toe uitgebreid met een gastnaaister. Deze dames kwamen al op bezoek.En we mogen dan misschien wel bloglands kleinste naaiclub zijn,we zijn vast en zeker de gezelligste.

Heel traag groeide ook de idee voor een gemeenschappelijke blog. Maar een naam, die kwam maar niet. Tot zij een korte brainstorm hield. Ze deelde haar voorstellen op in categorieën. De laatste categorie kreeg de titel ‘marginale namen’. En u raadt het al, die vonden wij het leukst!

En dus gaan wij voortaan door het leven als ‘Paspelpoezen’, voorzien van een mooi logo door mijn lief.

Vanaf nu vinden jullie hier onze creatieve uitspattingen, in de hoop wat inspiratie te kunnen bieden. Welkom!