De mooie hoodies die An al maakte voor Thijs en Klaas, hebben een aanstekelijk effect op mij. Vorige week bestelde ik mooie klavervelours van Liandlo bij Koekepeertje, met zo’n kaptrui voor Lotte in mijn hoofd.
Ik gebruikte patroon 25 uit de Ottobre 3 /2003.
En bij deze heb ook ik mijn laatste winterstuk gemaakt!
Vorige week begon ik aan iets dat al lang op mijn lijstje stond.Er lag al een paar jaar zo’n lelijke rode zitzak in de weg, in onze zithoek. Die foefelde ik altijd achter de zetel, in de hoop dat mijn gebroed hem zou vergeten, maar niks was minder waar. Toen mijn collega-paspelpoezen een prachtig exemplaar van dit Made-patroon maakten, ging er bij mij een belletje rinkelen. Die rode,synthetische hoes moest de vuilbak in, en ik zou hem vervangen door een mooier model in de wonderschone By Graziela-appels!
Er kroop twee meter van mijn allerschoonste stofke in, voor de boven-en onderkant gebruikte ik bruine ribvelours van de rommelmarkt. Als vulling ging er de gehele inhoud van de zitzak in, plus die van een borstvoedingskussen.
Iedereen content!!!
Een maand geleden trokken mijn lief en ik een weekendje naar het fantastische Amsterdam. We brachten o.a. een bezoekje aan Kitsch Kitchen. Hun toile cirée met kaboutertjes kon mij al langer bekoren, maar ik vond er geen bestemming voor. Tot mijn lief opperde dat we wel nieuwe placemats konden gebruiken. De kaboutertjes werden gekocht, er werd inspiratie gezocht op Flickr en er werd genaaid.
Tussen de twee lagen zit vlieseline H640 voor een beetje stevigheid. Voor de boord gebruikte ik een restje dat ik nog had liggen, ook van Kitsch Kitchen. Met een schuin geplooid hoekje is dat proper afgewerkt.
Vanaf nu eten wij steeds in vrolijk gezelschap.
En als we wat deftiger willen doen, mogen de kersjes bovenaan.
Smakelijk!
Vanaf het eerste moment dat ik dit boekje bij haar zag wilde ik het ook hebben. Er staan immers prachtige modelletjes in.
Maar er iets uit maken bleef achterwege. Tot nu dus.
Toen de jurk bijna af was, en ik hem eigenlijk al lang beu gezien was, bleek hij te smal. De juf had een oplossing! Ik stikte achter het rechtse voorpand een valse flap waarop ik de knopen naaide. Dé juf rules!
Een jurk mét zakjes! Dat is wat ze al lang wilde, zei ze me.
Nog héél even 3 jaar!
Er zijn zonder twijfel veel gezellige benamingen voor een ‘dekentje’. Hier heet dat een [səzəkə]. Ik maakte er twee, voor de meters van Klaas.
En volgde daarbij het succesrecept van Emma en Mona. Dat betekent o.a. héél veel speldjes.
Met als resultaat …
Ken je dat? Van die pakjes die je veel liever zelf wil houden!? Ik stond ze allebei af met pijn in het hart.
Klaas trouwens ook.
Mama, maak je er voor mij ook eentje?
Zo half juni ergens verhuisde men mij, of ttz, ik verhuisde mezelf.
En bij een verhuis hoort een nieuw gebouw, en bij een nieuw gebouw horen nieuwe mensen. Collega’s als dusdanig. Eén van die nieuwe collega’s werd mijn praatmaatje, wat natuurlijk een verademing is, in die mannenwereld. We kunnen samen praten over naaien, stoffen, haken, en ander schoon spul. Wat wil je nu nog meer?
En ze kocht onlangs ook een boeleke. Een cadeautje mocht dus niet ontbreken.
Ik liet me volledig inspireren door haar.
En zie ne keer, hoe schoon dat labeltje wel niet is,…
Het biaisloze pamperzakje.
Natuurlijk mocht een kaartje ook niet ontbreken.
Zo ging het allemaal tesamen in een envelop de post op en werd het al een dag later afgeleverd. Lang leve b-post!
Veel geluk kleine, lieve Renée!
Ik stond te trappelen toen ik hoorde dat er na de peuterversie van dit kleedje ook een kleuterpatroon in de maak was. Ik vroeg Riet om alsjeblieft ook dezelfde achterkant te voorzien, want mijn jongste viel dan wel net buiten de maten van het eerste Van Katoen-kleed, die schattige kontflap wou ik ook!
Dus maakte ik, in de prachtige olifantenstof van Kokka, een eerste 116 voor Kato.
Het patroon is echt heel duidelijk, plezant om te maken en netjes af te werken. Ideaal voor meisjesmama’s in een naaidip! De achterkant vond ik nog net iets voor Kato, voor Lotte is er een andere, slipversie met knoop in de maak.
Kato is er content mee, en ik ook. Nu haar zus nog, wordt vervolgd!
Het patroon is te koop in de Van Katoen-webshop.
Bij het zien van deze foto, werden één en één al gauw twee. Een temperamentvolle driejarige in huis én een flinke portie jeugdsentiment, dat geeft… brombeertje!
Lang geleden al mijn favoriete troetelbeer.
En nu ook die van mijn jongste zoon.
De trui maakte ik al eerder. Het is de Yorik van Farbenmix. Ik versmal hem wel want hij valt nogal breed. De kap knipte ik door om er de oortjes tussen te steken.
De wolk en de hartjes zijn van flockfolie. Dat werd me afgeraden omdat de fleece zou kunnen smelten bij een hoge strijkijzertemperatuur. Maar het lukte wonderwel. Of alles na de eerste wasbeurt nog vast zal zitten, is een andere vraag. De regendruppels borduurde ik met haakgaren zoals zij.
“Klaas, kijk eens zoals brombeertje…”
nicky velours: Koekepeertje
voering kap – wolkjestricot: Vermiljoenshop
fleece: den Beer, Harelbeke
boordstof: Frau Tulpe
Toen we drie broches uitdeelden, kwamen er veel reacties als “Die wil ik ook!”. Ik was gevleid en zou bijna voor iedereen die het wenste een broche breien. Gelukkig bedacht ik toen dat u nog een link naar de tutorial te goed had. Zo kan u zelf de breipriemen of haaknaalden ter hande nemen en uzelf opfleuren met een strik.
Om een strik te breien, baseer ik me op deze tutorial van Maedchenmitherz.
Allereerst brei je een dunne rechthoek. Voor deze kleine broche zette ik dertig steken op en breide ik acht rijen (afwisselend één rij rechts, één rij averechts).
Wanneer ik een gewenste hoogte bereikt heb, kant ik de steken af volgens deze methode. Ik zorg voor een lange draad om de strik dicht te naaien. Dit kan de opzetdraad zijn, maar bij het afkanten van het breiwerk kan u ook de draad lang afknippen.
Ik naai de strik dicht door de zijkanten aan elkaar te naaien. Daarna wikkel ik de lange draad rond het midden en zo wordt een strik gevormd.
Een speldje bevestigen, et voila: uw eigenste strikbroche!Enkele details:
Een strik kan eveneens gehaakt worden. Hiervoor zijn meerdere tutorials online te vinden.
Vink maakte haar tas half december en was zo lief een werkbeschrijving toe te voegen. En zo werd na de Vinkjurk, de Vinktas geboren.
Ik was er meteen verliefd op. En maakte dus een eigen exemplaar.
Het mooie stofje is van Melody Miller en kocht ik bij Vermiljoenshop. De tassenband komt van Frau Tulpe: 4 cm breed, zacht en sterk.
De binnenkant voerde ik met Bulles Bleues van Petit Pan.
En kijk eens… dat kleine labeltje maakt het hélemaal af!
Ik neem voortaan mijn verbeterwerk in stijl mee naar huis.
Paspelpoezen 