Toen ik al surfend de patronen van “C’est Dimanche” tegenkwam, maakte mijn hart een sprongetje. Zoveel moois! En vooral: zoveel moois voor jongens! Schoon jongensgerief blijft nog steeds moeilijker te vinden dan meisjesspul. Gelukkig zet zij met haar webwinkel weer een stapje in de goede richting.
“C’est Dimanche” bleek alleen bij de ontwerpers te verkrijgen. Dus haalde ik mijn beste Frans boven en bestelde meteen vier patronen: Glasgow, Palermo, de wondermooie Paris voor paspelpoes Nele en het jassenpatroon Sydney. Op dat laatste patroon werd ik verliefd na tal van mooie versies te zien en te pinnen op Pinterest.
Het sprak dus voor zich dat ik dat patroon bovenhaalde toen de jas van Klaas nogal kort van mouw begon te worden. Het werd mijn laatste naailesproject voor dit jaar.
Het patroon op zich is helemaal niet moeilijk. Maar ik wilde graag wat extra’tjes: gespen aan de mouwen, een afneembare kap en paspelzakken. Het is een erg breed model, dus werd het patroon aan beide kanten 4 cm versmald. Dat bleek nog niet voldoende.
Ik ben heel ruimdenkend in wat er allemaal kan voor jongens, maar met dit brede jasje leek Klaas toch wel echt een meisje. Tijdens een avondje Paspelpoezen, reikte Joke de oplossing aan. Ik maakte onderaan de voering terug los en stikte de platte plooi op de rug helemaal dicht. Voering terug eraan en resultaat: het jasje heel wat smaller.
Ik vind het perfect zo, ben er helemaal weg van. Alleen: als ik iets ‘op de groei’ wil maken, heb ik neiging om te overdrijven. Ook deze keer dus. Ik hoop op een warme zomer en een groeischeut tegen september.
De mooie Kokkastof komt van Vermiljoenshop. Daar kreeg ik perfect advies voor de kleur van de voering. Uit die stof maakte ik ook de paspel. En om het plaatje compleet te maken vond ik in exact dezelfde kleur knopen bij Julija’s. De bijpassende pleister komt van de plaatselijke apotheek.
Zo content dat ik ben!
Paspelpoezen 