Elmo

Lang voor het boek op de markt kwam, knipte ondergetekende paspelpoes een hoodie. Elmo werd bijna een begrip, maar om schoon schip te maken in het hoofd werden onafgewerkte projecten, eerst afgewerkt. En godzijdank, klonk het bijna, het wintert!

De hoodie werd volledig gevoerd met oranje sweaterstof. De mouwen afgewerkt met elastische paspel.

Tuur was in eerste instantie niet zo gelukkig  toen hem duidelijk werd gemaakt dat er geen stof meer over was voor een zak. Het grootste restje werd omgetoverd tot zak, of zoiets. Zijn handen passen er net in. Een contente zoon, daar doen we het voor!

Ik koos dit model vanwege de kap uit 3 delen. Aangezien Tuur zich graag hele dagen verstopt, toch maar liefst een kap die mooi aansluit op zijn hoofd.

Patroon: Ottobre 4/2010, Naali (herwerkt)

Stof: Miss Tiggr

Voering: In den Beer

Boordstof: Vermiljoenshop

Mini- en maxi-deken

Kersverse Noor had dus nog iets te goed…

Bijna een jaar geleden naaide ik voor haar papa een dekentje met van die superzachte fleece. Ik heb zelden iemand zo content geweten met zijn dekentje.
Al werd er af en toe geklaagd dat het dekentje werd ingepikt door ’t lief.
Dus toen ik te horen kreeg dat er in de winter een kindje aankwam, was 1 en 1 algauw 2: een dekentje voor de mama! En zou het dan niet leuk zijn om eenzelfde miniversie te maken voor de dochter-to-be?

Alzo geschiedde…

Mijn reputatie eer aandoend, naaide ik een voormiddag ijverig door om na de middag op kraambezoek te gaan met twee dekentjes, een bijgeknipt kruippakje/t-shirt en mutsje.

Hopelijk kan het het leed van de nachtvoedingen in de koude wat verzachten…

Handleiding: Emma en Mona

Stof: Petit Pan bij Bambiblauw

Fleece: Carrefour en een ruil

Zo mooi had ’t kunnen zijn…

Vorige maand werd Lexx geboren en deze week Noor. Babybezoek op de agenda dus.

Ik geef niet altijd iets handgemaakt cadeau. Er moet tijd en goesting zijn. Maar ik wist dat deze kersverse mama’s en papa’s heel blij zouden zijn met iets vanonder mijn machine. Dat én de goesting deden het ‘m. De tijd? Die werd bijeen gesprokkeld.

Er rolden weer twee kiind-pakjes vanonder de Singer. Samen met een mutsje uit Ottobre 1/2012.

Model van dienst: mijn babypop van 30 jaar geleden. ’t Kind moet dringend een voetbadje krijgen, zie ik.

De olifantjestricot kocht ik lang geleden bij Koekepeertje. De busjes komen van ’t Stoffenspektakel.

En waarom die vreemde titel?
De kruippakjes gingen niet naar Lexx en Noor. Ze werden doormidden geknipt. Niet per ongeluk ofzo… maar omdat het moest.
Tijdens het aan- en uitkleden van de pop merkte ik dat de KAMsnaps veel te stroef gingen. Daardoor trok ik de boordstof helemaal scheef en één snap liet zelfs los. Balen dus! Eerder lukte het wel.
Wat deed ik dan anders? In plaats van een boord van vier lagen boordstof (biaiswijze), zette ik de boord eraan op de Ottobre-manier: drie lagen boordstof. Ik voegde wel een laagje vlieseline toe om te verstevigen, maar blijkbaar was dat niet voldoende.
Iets anders kan ik niet bedenken… Jullie wel?

Belandden de pakjes dan in de vuilbak? Nee, gelukkig niet. Het werden truitjes. Lexx kreeg er nog een bijpassend broekje bij. Voor Noor had ik niet meer genoeg tricot voor een broek. Gelukkig had ik voor haar nog iets achter de hand. Waarover later meer…

De pakjes werden voorzien van een grappig label. Ik haalde hiervoor ooit de mosterd bij Pinterest, maar de link werkt niet meer.

Van de aangepaste pakjes heb ik geen foto’s… ‘miss deadline’ weet u wel…

Een boekentas voor Klaas

Net voor de kerstvakantie kwam Klaas thuis met een kapotte boekentas. De rits was stuk. Omdat de paspel ook al doorgesleten was, had ik geen zin om er een nieuwe rits in te zetten.
Een nieuwe boekentas zou ’t worden!

Wie me beter kent, zou ‘Miss deadline’ geen slechte titel vinden. Ook deze keer deed ik die naam eer aan. De avond voor Klaas zijn verjaardag werkte ik tot 3 uur ’s nachts door om het boekentasje af te hebben.

Gelukkig wist het kind dat te appreciëren!

De boekentas werd een vereenvoudigde versie van Thijs zijn boekentas. Eén groot vak, één vak vooraan en geen verstevigd schouderstuk.
Zoveel moeten die kleintjes toch niet meenemen. Het oranje retrostofke vond ik via Facebook.

Klaas is dol op het paardje!

Cadeautjes voor Australië (deel 2)

Na de cadeautjes voor de jongens, ook die voor de meisjes. Voor dochter Lien en mama Nele.

Na de geboorte van Lien, liet Nele meermaals horen dat in Australië alle meisjeskleren roze zijn. En dat zij daar niet zo’n fan van was. Ik maakte al eerder vrolijke niet-roze rokjes, maar wou me dit keer wel eens aan een kleedje wagen. Dat had weer alles te maken met Stof voor durf-het-zelvers. Zoveel mooie jurkjes in één boek!

Ik koos er de jurk met ronde kraag uit. In een lief hertenstofje.

Deze keer zonder model: dát wou ik mijn jongens niet aandoen.

Tussen de hals en het kleedje zit een paarse paspel in dezelfde kleur als de kleine bloempjes op de stof.

Nele zelf liet al eens horen dat ze ook wel zo’n zacht dekentje wou. Et voilà! Al zal het niet direct in gebruik genomen worden, want momenteel is het bloedheet in Australië.

Meisjes: geniet ervan! En papa Stijn: nu ik dit zo lees, heb ik met jou nog iets goed te maken…

Patroon jurk: Stof voor durf-het-zelvers

Stof jurk: Elisabeth Studio

Stof deken: Dear Stella

Bank, the makeover.

Lang, lang geleden werd een oud grenen bankje, dat dienst doet als verkleedbak, afgeschuurd en wit geschilderd. Bijna onmiddellijk werden mousse en fournituren in huis gehaald voor de opfleuring van dit saaie geheel.

U weet wel, zo lang geleden dat je je al niet meer kunt herinneren hoe vaak je gevloekt hebt op dat onhandig stuk mousse in het naaikot.

Hoog tijd dus voor actie.

Met heerlijke kussens in vrolijke kleuren.

En een negen-meter-lange vlaggelijn. Die ongeveer een jaar geleden van onder het machien rolde, maar toch ook wel het vermelden waard is, alleen al vanwege zijn lengte.

Er zou op gelezen kunnen worden,…

of op weggedroomd,…

Cadeautjes voor Australië (deel 1)

Ik heb een hele lieve vriendin die 9 jaar geleden naar Australië verhuisde. Een paar jaar eerder lagen we nog samen in een tent te fantaseren over de liefde van ons leven en wanneer die zou langskomen.
Zij vertrok met haar liefde naar het andere eind van de wereld. Eerst voor 4 jaar, maar daar kwamen telkens jaartjes bij. Net als kindjes. Drie kleine Aussies: twee jongens en een meisje.

En omdat ik haar best wel mis, doe ik af en toe wat liefde cadeau in de vorm van met-liefde-gemaakte kleertjes.

De voorbije vakantie waren ze op bezoek in België, dus kroop ik achter mijn naaimachine.
Vandaag deel 1: cadeautjes voor de jongens.
Vakkundig geshowd door mijn twee zonen. De maten van de jongste komen overeen, die van de oudste duidelijk niet.

Ik maakte nog eens twee exemplaren van de kaptrui uit ‘Stof voor durf-het-zelvers’. Ze zijn zo tof om te maken.

Tricot: Znok

Patroon: Stof voor durf-het-zelvers

Durf-het-zelf hoodie

Hoodies heb ik nog gemaakt. Het was dus meer een kwestie van goesting dan van durf.

Ik kreeg de eer om ‘Stof voor durf-het-zelvers’ na te lezen voor hij naar de drukker ging. Zoveel moois! Zoveel goesting!

Omdat hoodies hier veel en graag gedragen worden, werd dat het eerste project.

Ik gebruikte een t-shirt uit de kringloopwinkel, maat XXL. Het is dikke gele tricot met reliëf in. De kap is gevoerd met donkerbruine pels.

En als extra’tje kwamen er bruine lappen op de ellebogen. Ik gebruikte daarvoor de (knie)lappen van Chicken Rhythm die hier al menig broek een tweede leven schonken.

De trui werd al veel gedragen. Hij tailleert mooi slank, terwijl ik bij de hoodies van Farbenmix altijd moest versmallen. En met een overlock zit hij op één, twee, drie in mekaar.

Ondertussen rolden er nog twee van de band, net als een ander projectje uit ‘Stof voor durf-het-zelvers’, maar daarover later meer.

Mag het nog even winter zijn?

Niet dat ik daar zo hard op zit te wachten, op temperaturen die zwaar onder het nulpunt zakken, maar toch, dit voelt ook wat onnatuurlijk.

Ik startte dit naailesseizoen met het maken van een jasje voor Fien.

Het jasje is gelukkig al een tijdje klaar, maar het energiepeil dat dieper zat dan de hedendaagse temperaturen deed het schrijven van dit bericht uitstellen.

De prachtige wol vond ik bij In Den Beer, de bijpassende knoopjes bij Mertens.

Patroon: Burda 9501

Wol: In den Beer

Voering: matte lassé, In den Beer

blauwe voering: plaatselijke stoffenwinkel

Twee dikke kussen(s)

Een goeie maand geleden kondigden we trots aan dat we genomineerd waren voor ‘site van het jaar’ in de categorie DIY-blogs.

We waren daar zo blij mee dat we besloten iets weg te geven: twee kussenhoezen. Het heeft even geduurd, maar de hoezen zijn genaaid en zouden zich momenteel in het postverdeelcentrum moeten bevinden.

Het zijn geen moeilijke meisjes, die twee winnaars: met alles tevreden.

Tinne en Laura: dit zijn ze geworden!

Hopelijk vinden jullie ze snel in je brievenbus. Veel plezier ermee!

P.S.: Voor wie het wil weten: we werden 4de in onze categorie, na 3 straffe blogs. Wij zijn dus heel tevreden! Bedankt voor alle stemmen.