Ook ik zag het wel zitten om deel te nemen aan Boomie haar recykleer 14-daagse.
Onze vriend Eddy lag immers al een tijdje te wachten om in de ether gegooid te worden. En Eddy is van kop tot teen gerecycleerd.
Het zat zo: Tuur had in de grote vakantie het geweldige idee om eens samen met mama te naaien. Het was niet de eerste keer dat de 7-jarige paspelpoeszonen hetzelfde plan hadden.
Het duurde hem vervolgens veel te lang voor er een gepast moment gevonden werd.
In de allerlaatste week van augustus kwam het er dan van. Hij ontwierp, knipte en stikte. En enkele uren later had hij een nieuwe dikke vriend.
Om de start niet meteen te moeilijk te maken, oefenden we eerst op rechtdoor stikken. We maakten een knuffel-ritsellapje voor kleine broer. Hiervoor werd een restje van een favoriet stofje boven gehaald. Het grootste bruikbare stuk werd gecombineerd met de achterkant van een oud elektrisch deken. Tussen de twee lagen stof kwamen twee stukken van een plastiek zakje.
Er werd geconcentreerd gewerkt.
Met een eerste vreugdedansje na het keren en het aanschouwen van dit kleinood.
En toen waren we het nog niet beu. Een oude souspull van papa werd uit de bak met recycleerspullen gehaald.
Er werd uit de losse pols een beest (of monster, zoals u wil) getekend, en weer geknipt, gestikt en opgevuld.
Keergat sluiten, knopen aannaaien en gezichtje flocken.
Het resultaat: Eddy!
Tuur is heel fier op zijn eigen ontworpen en gestikte knuffel. Dat smaakte al meteen naar meer.
En dus wordt er dagelijks een nieuw ontwerp onder mijn neus geschoven. Want Eddy verdient familie! Wordt vervolgd…
Paspelpoezen 