De eerste jas

Vorige week stelde ik jullie mijn nieuwe winterjas voor. Een jaar geleden maakte ik er ook één, volgens hetzelfde patroon.
Die bleef echter op de stapel UFO’s liggen en werd toen niet gedragen. Hij miste nog knopen en de zoom moest nog afgewerkt worden. En dat bleek te veel werk, of zoiets.

Gelukkig kreeg ik deze zomer een sjot onder mijn kont: de nieuwe workshops van Madeline moesten online én er waren nog foto’s nodig van de mantel. Dus sleurde ik mijn onafgewerkte jas op een warme augustusdag mee naar zee, met de trein. Een heel gewicht, want een lange wollen mantel, met een voering in reliëftricot, dat weegt wat. De botjes en lange broek werden er ook nog snel bij gepropt, want een rokje en sandalen, dat had geen zicht geweest. Ik had m.a.w. meer wintergerief mee naar zee, dan zomergerief.

In de Veritas van Blankenberge werden nieuwe knopen gekocht. De andere waren in de loop van het jaar zoek geraakt (en zijn nadien ook weergevonden).
Bij mijn ouders in het appartement werden de knopen aangenaaid en werd de zoom afgewerkt.

Waarna ik met mijn mama foto’s ging nemen op het strand. Mooi, dat wel. Maar het leverde toch enkele vragende blikken op: ik in mijn winterjas en al de rest in zomertenue. Maar hé, is dat niet hoe het bij topmodellen ook gaat? 😉

De mooie wollen stof van deze jas, was vorige winter te koop bij Madeline de stoffenmadam. Ik ben er nog steeds weg van. Als voering koos ik voor een zwarte reliëftricot. Ook heel mooi, en hij geeft wat extra warmte, want de wol is los geweven. Maar de combinatie van beide stoffen, is wel erg zwaar. Het is een jas waarvan je voelt dat je ‘m aanhebt. Maar dat maak mij niet minder content met mijn eindelijk afgewerkte winterjas!

Patroon: Johanna, Farbenmix met heel wat aanpassingen
Stof: Madeline de stoffenmadam
Knopen: Veritas