In het boek ‘Stof voor durf hetzelvers 3‘ viel mijn oog meteen op de broekrok. Een broekrok… ik werd zo terug gekatapulteerd naar de eighties. Ik droeg ze zelf destijds: in lange, dikke velours versies, genaaid door mijn mama. Geen velours voor Fien, maar wel een uiterst zachte See You at six stof die al even lag te wachten op het perfecte patroon.
Ik koesterde de hoop dat hij zou aanslaan bij mijn 10-jarige. Hij lijkt te ‘pakken’. 😉
Geheel toevallig (echt waar!) bleek de grill zo mooi te matchen met een french terry met ingeweven koperdraad, die ook al even lag te wachten op een goed plan. En ook met mijn laatste breiwerk matchte de broekrok mooi. Zonder het te beseffen, naaide ik een kleine capsule wardrobe voor Fien. (Er volgen nog stuks.)
Ik naaide een Norino sweater (again), maar diepte de hals wat uit, en voegde geen halsboord en mouwboorden toe. Omdat de achterkant van de stof ook zo mooi is, zette ik de mouwen er averechts in. Als extraatje borduurde ik ‘ LOVE’. Ik hou wel van die kleine details.
Vorig jaar, ergens begin juli begon ik aan de Ruby trui uit La Maison Victor. En kijk, eindelijk zette ik hem in elkaar. (Een werkje dat hier wel eens lang durft aanslepen, dat ineen zetten.)
Ik koos voor een zacht roze garen van Katia. Geen idee waarom, maar ik lijk tegenwoordig wel vaker naar roze te grijpen voor Fien.
Het is een truitje dat dwarsgebreid is, met een wijde hals en 7/8 mouwen. Een erg fijn model, vind ik het.
Welke outfit is jullie favoriet?
Broekrok: See You at Six, Stof voor durf hetzelvers 3 Trui 1: stof uit voorraad, Norino sweater met aanpassingen Trui 2: Ruby uit La Maison Victor 2/2016, Katia yarns
Paspelpoezen 