De eerste kerstcadeaus

Wij vierden gisteren al Kerstmis en dus legde ik gisterenmiddag de laatste hand aan twee Vinktassen voor mijn schoonzussen.

U begrijpt: lastminute de hand aan iets leggen, dat betekent ook op een sneltempo foto’s maken. Maar als u alle foto’s in uw hoofd even samen zou kunnen voegen, dan komt dat wel snor met een goed beeld van de tassen.

De tas met vogels paste perfect bij mijn outfit voor dit kerstfeest. Gelukkig is er nog stof over om te koesteren!

Stof: Julija’s & Veritas
Tassenband: Julija’s
Patroon: Vinktas

Clutches

“Ik naai niks meer voor een ander! Geen stress meer. Ik ga een tijdje enkel voor mezelf naaien: met een goed patroon, wanneer ik er zin in heb en op mijn tempo!”, zei ik tegen de andere Paspelpoezen tijdens onze recentste naaiavond. Enkele uren later rijpten er alweer nieuwe plannen in mijn hoofd: rokjes en kleedjes voor mijn nichtjes, een verjaardagscadeau voor een goede vriendin, een nieuw portemonneetje voor mijn moeder, … ik ben nog even zoet.

Ik maakte  een clutch voor mezelf om verpleegspullen bij elkaar te houden in mijn handtas en ze voor mijn shift snel te kunnen bovenhalen om mijn uniform te vervolledigen. Ik volgde dit patroon, maar had de clutch – een strategisch gestreken vierkant ritstasje – evengoed blindelings kunnen stikken.

Het ging dus zo vlot, dat ik een verjaardagspakket bedacht voor een goede vriendin: een clutch en een kussen. Vorig jaar kocht ze voor mij twee stofjes in Suriname en ik geef haar graag nog eens wat verse Surinameliefde in huis. De kussensloop maakte ik volgens de eenvoudigste methode.

Het zwaluwstofje dat ik voor mijn clutch gebruikte, is er ééntje van Veritas.

Kussen mét paspel

Ik mag dan wel een Paspelpoes zijn: voor donderdag had ik nog nooit met paspel gewerkt. Het leek me nogal ingewikkeld. Toen Oon blogde over een workshop die zij zou geven in het pop-up expo atelier van Ikea, schreef ik me meteen in.
Met paspel werken is helemaal niet moelijk! Dit vraagt om meer paspel in de toekomst. Dat jullie mij niet eerder overtuigd hadden, lieve lezers! Eindelijk ook de naam Paspelpoes waardig in een meer letterlijke interpretatie van de naam.

Het kussen heeft zijn werk al gehad. Gisteren heb ik iets verkeerd gegeten en daardoor kon ik niet naar de maandelijkse Paspelpoezen-date. Gelukkig had ik een mooi, zacht kussen om comfortabel uit te zieken. Dank u wel, Oon!

Kleuren in stijl

Wanneer ik mij in het vrolijke gezelschap van Amélie (mijn petekindje) bevind, valt vroeg of laat het woord “Kleulen” te horen. Ik maakte een korte en vruchteloze zoektocht naar het perfecte pennendoosje en greep algauw naar een prachtige Kokkastof om een pennenzak (handleiding) ineen te steken.

Een prachtige stof. Ik zei het al en ik zal dat blijven zeggen. Maar toen bedacht ik dat mijn schoonzus misschien geïnteresseerd was in deze pennenzak. Om dat te voorkomen, maakte ik alvast een potlodenrol in een andere prachtige stof. Ik keek her en der naar patronen en flanste wat in elkaar op Celestiniaanse wijze.

Nu hoeft er enkel nog gekozen te worden!

De Kokkastoffen en de polkadotvoering van de pennenzak kocht ik bij Julija’s.

Hoe u zelf een broche strikt.

Toen we drie broches uitdeelden, kwamen er veel reacties als “Die wil ik ook!”. Ik was gevleid en zou bijna voor iedereen die het wenste een broche breien. Gelukkig bedacht ik toen dat u nog een link naar de tutorial te goed had. Zo kan u zelf de breipriemen of haaknaalden ter hande nemen en uzelf opfleuren met een strik.

Om een strik te breien, baseer ik me op deze tutorial van Maedchenmitherz.

Allereerst brei je een dunne rechthoek. Voor deze kleine broche zette ik dertig steken op en breide ik acht rijen (afwisselend één rij rechts, één rij averechts).

Wanneer ik een gewenste hoogte bereikt heb, kant ik de steken af volgens deze methode. Ik zorg voor een lange draad om de strik dicht te naaien. Dit kan de opzetdraad zijn, maar bij het afkanten van het breiwerk kan u ook de draad lang afknippen.

Ik naai de strik dicht door de zijkanten aan elkaar te naaien. Daarna wikkel ik de lange draad rond het midden en zo wordt een strik gevormd.

Een speldje bevestigen, et voila: uw eigenste strikbroche!Enkele details:

• Als u het volledig zoals mij wil doen, is gefoefel een noodzaak en breit u geen enkele broche identiek. U speelt vlot met lengtes en breedtes omdat u weigert te noteren hoeveel steken of rijen u bij de vorige broches breide. Meer rijen breien, betekent schattigere strikjes.
• Als u zinnens bent om een strik te bloggen: rood is geen ideale kleur om te fotograferen.
• De stof die als achtergrond dienst doet, is een Kokka-stofje van Vermiljoen.

Een strik kan eveneens gehaakt worden. Hiervoor zijn meerdere tutorials online te vinden.

De muts van 2011

Begin december vond ik het tijd worden voor een nieuwe muts. Even zoeken op Ravelry, mooie patronen tegenkomen, en uiteindelijk gewoon de priemen in de hand genomen en een breiwerk begonnen. Ik kan u dus geen patroon geven. Wanneer het op handwerk aankomt, dan maak ik blijkbaar liefst iets dat 100% bij me past. Of liever lui dan moe, zo zou u het ook kunnen zeggen, want een patroon volgen dat is nadenken en bloed, zweet en tranen wanneer blijkt dat je ergens een steek gemist hebt. Maar kom, genoeg over de kunst van het volgen van een patroon. Ik wilde u mijn muts tonen, ah ja!

De details? Boordsteek (twee rechts, twee averechts), gerstekorrelsteek (één rechts, één averechts), rode wol uit Mol, blauwe wol van Veritas (Bravo) en wat gaten naar de top toe.

Modebewust als ik ben, zette ik er voor dit seizoen een pompon aan vast. Zoals u kan zien, is de eerste versie wat groot uitgevallen.

Een knipbeurt later zag hij er zo uit. Geslaagd! Waar is Wally?