De lentefeestoutfit met Zonen09

De trouwe lezers zullen het zich misschien nog herinneren, dat de test Theo tot lentefeesthemd werd gebombardeerd. Het werd een Theo met een hoek af. Ik zag meteen een match tussen de zoon en Hanako blanc van Petit Pan. Jongens en bloemen, ik vind dat perfect kunnen.

Ik knipte in de prenatale wachtfase van zoon 2 een Jacob die vervolgens veel te lang onaangeroerd om de kniptafel bleef liggen. Toevallig paste deze perfect bij Theo. Veel kleur, dat wel, maar daar houden wij van. Het geheel zou pas compleet zijn met Ole on top.

Theo en Jacob waren ruim op tijd klaar. Aan Ole gingen er heel wat twijfels vooraf. Twijfels over de kleur, wel te verstaan. Maar uiteindelijk vond ik bij Pauli de juiste tricot.

Sta me toe om u verder te bombarderen met foto’s.

Jacob kreeg versmalde pijpen en steekzakken. De kleur koos de zoon zelf.

In de zijnaad kwam okergele paspel. Ik vind dat dat het geheel een wat sportievere uitstraling geeft.

De prachtige lentefeestfoto’s wil ik u ook niet onthouden. Getrokken door deze lieve fotografe.

Patroon: Ole, Theo en Jacob, allen bij Zonen09

Stof: Koekepeertje (Jacob) – Bambiblauw (binnenkant Ole en Theo) – Pauli (buitenkant Ole)

 

Thijs in het nieuw … het vervolg

Of we misschien mee wilden doen met Recykleren 2013? mailde Boomie. Ik aarzelde even, maar mailde al snel een enthousiaste ‘ja!’.
Ik ben geen recykleer-queen, maar ’t heeft me in ’t verleden toch al leuke dingen opgeleverd. Ik houd dan ook mijn oogjes goed open in de Kringwinkel en op rommelmarkten. Vroeger zocht ik alleen naar mooie retroprints. Tegenwoordig kijk ik ook naar basics: vaak effen stoffen, maar van een mooie kwaliteit. En het meest blij ben ik als de vorige eigenaar maat XXL had!

Voor dit project grabbelde ik een broek mee in maat 42, gigantisch voor mijn tengere 6-jarige. Grijs, een kleur waar ik amper naar grijp, maar een mooie dikke tricot met wat structuur.

Thijs had er zijn bedenkingen bij, maar aangevuld met een te klein geworden vestje en een goed patroon, viel dat reuze mee.

Het leuke aan recykleren is dat er tijdens het maken nog allerlei ideeën opborrelen. Anders houd ik me meestal braaf aan het patroon, maar bij recykleren dwingt het materiaal je soms tot doordenken. Ook nu weer. Ik kreeg mijn patroondelen uit de broek, maar alleen als ik de broekspijpen iets smaller tekende. Voor de tailleband schoot er niet genoeg stof over, ook al leek de kringwinkelbroek zo gigantisch. Ik dacht eerst aan een tailleband uit het vestje, maar die spons rekte te fel. Dus dook ik in de stoffenkast en diepte nog een restje rode boordstof op. Dat paste wel.

Vervolgens bleek er nog rood garen op mijn overlock te staan, wat me op het idee bracht om de knielappen en de achterzak met rood af te boorden.
Een volgend idee was om de zijnaden zichtbaar aan mekaar te locken. De gelockte naad streek ik plat en ik naaide hem door met rood garen. Zo lijkt het alsof er een coverlocksteek op de zijnaad zit.

Bij het passen bleek dat ik de broek aan de heupen nog wat moest innemen. Dat is natuurlijk miserie met die overlocksteek aan de buitenkant. Ik loste het zo proper mogelijk op, maar bij een volgende tricotbroek versmal ik de heupen meteen.

Thijs is tevreden met zijn comfortabele broek. En ik ook!

Bedankt Boomie om me uit te dagen! Er ligt al een volgend recykleerproject klaar.

Klaas, Charlie en Jacob

Een wedstrijd met de patronen van Zonen09. Natuurlijk doe ik mee! Op de valreep, zoals altijd. Nochtans begon ik deze keer goed op tijd.

Twee weken geleden kocht ik voor Klaas een t-shirt met een poes erop. Op de meisjesafdeling, maar daar veeg ik wel vaker mijn laars aan. Deze keer viel dat echter tegen: te getailleerd, de hals te wijd uitgesneden en erg smalle mouwen. Bovendien vond Klaas hem lelijk omdat de mouwen en de rug zwart waren. “Ik vind alleen de kleuren van de regenboog mooi, mama.” Diezelfde avond werd de Zonen09 wedstrijd aangekondigd. Eén en één werd twee: ik zou de t-shirt verbouwen tot een Charlie. Met blauwe mouwen, want blauw zit wel in de regenboog.

Door de wijde halsuitsnijding was het een beetje aanpassen aan het patroon, maar ik dacht dat het me gelukt was. Tot Klaas zijn Charlie paste. De hals viel veel te wijd én te laag. Wat nu? Weggooien? Een t-shirt eronder? Een stukje tricot erachter? Geen van deze plannen sprak me aan. Plan 1 was zonde. Plan 2 en 3 zouden de mooie hals van het patroon geen eer aandoen. Voorzichtig nestelde plan 4 zich in mijn hoofd: een extra kraagje en bovenkant, bevestigd in de eerste Charlie.

Proberen kost niets en ik had nog genoeg blauwe tricot. Wonderlijk genoeg lukte het heel goed. Ik naaide de nieuwe Charlie met de hand vast aan de schouders en onder de oksels. Toen Klaas hem de volgende morgen aantrok, verscheen een grote glimlach op mijn gezicht. Mooi! Oef!

En nog net genoeg tijd voor een bijpassende Jacob. Na zijn groeischeut deze zomer, kon hij die wel gebruiken. Ik nam maat 110 maar verlengde die wat en verhoogde de taille. Hij zit perfect. Rond de zakken kwam okerkleurige paspel en op de poep naaide ik met okerkleurig garen de vorm van een zak, met een klep erboven. Die fopzak vindt Klaas geweldig. Volgende keer mag hij wel iets hoger staan.

En samen ziet dat er dan zo uit…

Jacob met een twist

Héél erg lang stond een Jacob hoog op mijn naai-to-do-lijstje. Telkens leek er iets tussen te komen. Stapels gabardine lagen anders al van in het prille begin te wachten.

De zoon des huizes is ondertussen ontpopt tot een kereltje met een eigen smaak. En dat kunnen we alleen maar toejuichen.

Vandaar de twist. De brede pijpen werden smaller getekend, steekzakken toegevoegd en paspel in de zijnaad. Uit de stapel gabardine werd in 1 seconde de rode verkozen. En zo geschiedde.

Perfect, met zijn coole MAA’s eronder.

Na een dagje Antwerpen, kwamen we zo terug thuis. Nu moesten er wél foto’s genomen worden, zodat zijn vrienden dit coole kapsel ook konden zien.

Gabardine: Koekepeertje

Patroon: Zonen 09

Kostumering

Kostumering. Zo heet dat wanneer je gevraagd wordt om iemand te kleden.

In mijn geval ging het om twee schattige vijfjarigen: Stan en Lasse.
De papa van Stan is een ex-collega van mijn lief en fan van mijn zelfmaak. Met zijn bedrijf maakt hij een spot voor een bekende schoenketen. Stan en Lasse spelen de hoofdrol en doen dat in de seventies.  Of ik hen van een retro-hemdje en dito broek kon voorzien?
Uiteraard! De stofjes werden gekozen en ik haalde mijn Apple-patroon en Jacob boven.

De foto’s werden genomen op de set.
Fotografe van dienst: Liesbet Peremans. (Foto 1: Wouter Kersbergen)

Voor u naarstig reclame gaat kijken: het spotje is voor intern gebruik. Dus niet voor uw ogen, tenzij u voor de keten werkt…

Allemaal broekjes

Al een paarmaanden keek ik uit naar het broekjespatroon van Mamasha, en ik was dan ook héél alert rond de releasedatum ervan…de dag nadien rolde nummer één al  vanonder mijn naaimachine.

Een basis-meisjesversie met steekzakken en zonder gulp, in alle voorzichtigheid. In groene gabardine van Koekepeertje, die stof is gemaakt voor die broekjes! Wel jammer dat Kato een bouwvakkersspleet kreeg bij het paaseieren rapen. Op naar de volgende dus, in een maatje groter.

In dezelfde gabardine maar dan in ’t blauw met zakje met bolle plooi deze keer. En met nepgulp, want Mamasha legt fantastisch uit hoe je de meisjesversie van de Jacob maakt.

De 122 zit kato als gegoten! En verslaafd aan het broekjes maken, naaide ik ook nog een winterversie, die nog even in de kast verdwijnt.

In okergele ribvelours, met een héél schoon blauw knoopje, beiden eveneens van Koekepeertje.

Nummer vier is in de maak, voor Lotte deze keer!

Jacob

Eindelijk is het er! Hét langverwachte broekjespatroon voor Van Katoen, de Jacobbroek van Mamasha. Ik had de eer het patroon te mogen testen.

En zeg nu zelf: ‘Dat ziet er toch goed uit!?’ De handleiding is een basis met verschillende opties: een echte gulp of een valse, 3 verschillende soorten zakken en een open of gesloten tailleband. Zowel beginnende als meer ervaren naaisters vinden er een uitdaging in. Ook een meisjesversie wordt beschreven.

Voor Thijs koos ik voor een valse gulp en een vaste tailleband. Zijn broek moet zo snel mogelijk naar beneden, want naar ’t toilet gaan, is tijdverlies in een kleuterleven. Geen gedoe met ritsen dus. Het zakje mocht dan weer wat sjieker met een bolle plooi. Dat zakje zou ook heel mooi zijn op de poep, bedacht ik nadien.

Ik hou van de retrolook van het broekje: wijde pijpen, plooike vooraan en achteraan, mooie zakjes. Voor dit exemplaar recycleerde ik een damesbroek uit een tweedehandswinkeltje in Amsterdam.
Er volgen zeker nog meer van deze broekjes in verschillende versies.

Voel je het ook kriebelen? Rep je dan naar de Van Katoenshop en voor 5 euro kan je aan de slag!
Geen naaitalent? Tot 14 april kan je een Jacobbroek winnen, handgemaakt door Mamasha zelf. Controleer even of uw sterren gunstig staan, want de concurrentie is talrijk.