Voor Ebbe en Filien

Een lieve collega vroeg me of ik geen geboortecadeautje wou maken. Voor haar wou ik dat graag doen en met twee maanden vakantie voor de boeg, was er ook tijd voor.

Ik greep terug naar een eerder beproefd recept: kruippakjes. Meervoud, want er werden een jongen en een meisje geboren.

Bijna gelijktijdig met de vraag, kwamen de vogeltjes van Mies & Moos binnen bij Madeline de Stoffenmadam. In tricot, ideaal!

Oranje boordstof en oranje KAMsnaps om de pamperpoepekes mooi te omsluiten.
Onder elke KAMsnap kwam een stukje oranje katoen als extra versteviging. De knopen gaan nu vlot open en toe en er scheurt niets door.

Goede vlucht, Ebbe en Filien!

Patroon: Kiind

Stof: Madeline de Stoffenmadam

KAMsnaps: nachtwinkel Toertjes en Pateekes

 

♥ Flor ♥

Op 19 juni werd Flor geboren. Lang verwacht als hij was. Hij wist vast dat zijn mama nog heel wat poets- en naaiplannen had. Maar zelfs toen dat gigantische lijstje afgevinkt was, kwam hij maar niet. De ramen werden ondertussen terug vuil en het onkruid groeide weer weelderig,…

Facebookvrienden waren getuige van de vele, vele pogingen die ten huize van deze paspelpoes ondernomen werden om dat klein gespuis naar buiten te lokken. Elke poging leek te mislukken. Maar pas op dag +11 begon ik de moed te verliezen, de geplande thuisbevalling leek in het gedrang te komen. En dat zou ik doodzonde gevonden hebben.

Maar kijk, op dag +13 kwam hij in een ‘razende vaart’ ter wereld. Hij wilde het vast al niet meteen aan de stok met zijn moeder.

En wat was ik blij, blij omdat ik thuis was, blij dat hij er was en blij dat ik hem een eerste zelfgemaakte pakje kon aantrekken. Ons kersje op de taart!

Welkom lieve Flor!

Ik maakte een bijpassend mutske, want pasgeboren baby’s hebben dat van doen.

Ik blijf een zwak hebben voor de enveloppehals. Lief, schattig en stoer tegelijk.

En voor het eerst werden de kamsnaps boven gehaald. Wat een luxe, zoveel kleuren om uit te kiezen, maar vooral ook heel gebruiksvriendelijk. Ik ben fan!

Met zijn gekregen milestone cards. Dankjewel lieve An.

tricot: Bora

patroon: KIIND

muts: Ottobre 6/2012

Lou

Klaas heeft een klasvriendje: Seb. Die twee komen heel goed overeen. Zo goed dat je er bijna geen omzien naar hebt als ze samen spelen. Ideaal, want Seb werd vorige week grote broer van Lou. En ik wou voor die kleine Lou wel iets naaien.

Dus terwijl de heren mekaar entertainden, kroop ik achter mijn naaimachine en overlock en maakte een kruippakje voor Lou en een t-shirt voor Seb. In dezelfde stof, dat leek me wel leuk voor kersverse broertjes.

De stof past ook nog eens bij het mooie geboortekaartje.

Na mijn mislukt experiment met de KAMsnaps vorige keer, zette ik de boordstof er opnieuw aan volgens de biaiswijze. Zoals het patroon het voorschrijft. Op die manier is de boordstofrand dik genoeg, want net als de eerste keer, gingen de snaps vlot open en toe. Oef!

En ’t is toch zo leuk dat je steeds snaps kan kiezen in een bijpassende kleur.

Veel geluk, kleine Lou!

Zo mooi had ’t kunnen zijn…

Vorige maand werd Lexx geboren en deze week Noor. Babybezoek op de agenda dus.

Ik geef niet altijd iets handgemaakt cadeau. Er moet tijd en goesting zijn. Maar ik wist dat deze kersverse mama’s en papa’s heel blij zouden zijn met iets vanonder mijn machine. Dat én de goesting deden het ‘m. De tijd? Die werd bijeen gesprokkeld.

Er rolden weer twee kiind-pakjes vanonder de Singer. Samen met een mutsje uit Ottobre 1/2012.

Model van dienst: mijn babypop van 30 jaar geleden. ’t Kind moet dringend een voetbadje krijgen, zie ik.

De olifantjestricot kocht ik lang geleden bij Koekepeertje. De busjes komen van ’t Stoffenspektakel.

En waarom die vreemde titel?
De kruippakjes gingen niet naar Lexx en Noor. Ze werden doormidden geknipt. Niet per ongeluk ofzo… maar omdat het moest.
Tijdens het aan- en uitkleden van de pop merkte ik dat de KAMsnaps veel te stroef gingen. Daardoor trok ik de boordstof helemaal scheef en één snap liet zelfs los. Balen dus! Eerder lukte het wel.
Wat deed ik dan anders? In plaats van een boord van vier lagen boordstof (biaiswijze), zette ik de boord eraan op de Ottobre-manier: drie lagen boordstof. Ik voegde wel een laagje vlieseline toe om te verstevigen, maar blijkbaar was dat niet voldoende.
Iets anders kan ik niet bedenken… Jullie wel?

Belandden de pakjes dan in de vuilbak? Nee, gelukkig niet. Het werden truitjes. Lexx kreeg er nog een bijpassend broekje bij. Voor Noor had ik niet meer genoeg tricot voor een broek. Gelukkig had ik voor haar nog iets achter de hand. Waarover later meer…

De pakjes werden voorzien van een grappig label. Ik haalde hiervoor ooit de mosterd bij Pinterest, maar de link werkt niet meer.

Van de aangepaste pakjes heb ik geen foto’s… ‘miss deadline’ weet u wel…