Pola

Pola is een jurk uit Fibre Mood editie 3. Het was geen liefde op het eerste gezicht met Pola. De schets in het tijdschrift kon me niet verleiden. Het leek me ook niet meteen een model voor mij.

Tot Christel een Pola jurk naaide die ik wel eens mocht passen. Tegen mijn verwachting in, zag dat er best mooi uit. Dus ging ik overstag.
Niet alleen wat het patroon betreft, maar ook wat de stof betreft. Al een paar weken keek ik liefdevol naar een prachtige Italiaanse viscose bij Madeline de stoffenmadam. Ik aaide, maar kocht niet. Want: niet meteen een plan en eigenlijk ook niet echt mijn kleur. Tot Pola mij verleidde dus.

Ik besloot voor de lange versie van de jurk te gaan. Een keuze waar ik nu heel blij mee ben. Tijdens het rimpelen van die lange stroken, was ik dat iets minder. Maar kijk: wat inspanning loont!

 

Ik geef eerlijk toe dat ik wat moet wennen aan deze jurk. Mijn eerste reactie bij het passen, was niet direct enthousiast. De jurk zit perfect, maar hij is wat bleker dan ik gewoon ben. En misschien ook wat romantischer.
Gelukkig waren mijn vriendinnen wél positief. En op de foto’s voor deze blogpost vind ik Pola best leuk. Ik geef haar dus zeker een kans ;-).
Wat denken jullie?

Patroon: Pola, Fibre Mood editie 3
Stof: ecru lentebloemetjes, Madeline de stoffenmadam

Jutta

Vandaag ligt de nieuwe Fibre Mood in de winkelrekken. Ik had het geluk om al één patroontje uit die nieuwe editie in preview te mogen maken.

Na mijn Dolores, koos ik ook nu weer voor een midi-rok. Een lengte waar ik de laatste tijd vaak naar grijp.

Dit patroon heet Jutta. Het is een kuitlange rok met leuke zakken en vooraan een paperbag-skirt effect. De rok sluit namelijk door ‘m vooraan met twee linten toe te strikken. Daardoor krijg je rimpels en een tailleband die wat omhoog staat. Het geeft de rok een elegante touch als je ’t mij vraagt. Doordat je alleen vooraan stropt, krijgt de rok geen pofeffect. Want dat willen we natuurlijk niet!

Handig meegenomen: ook deze rok is weer dieet- en BBQseizoen-proof!

Ik maakte deze Jutta in een überzachte viscose twill van het Deense merk Mind the maker.
Ik was in een vorige blogpost al lyrisch over de viscose slub, maar ook deze stof is weer een zaligheid! Zachter dan zacht, ongelooflijk soepel en toch stevig genoeg om aangenaam te naaien.  Gebruik wel een microtexnaald om de stof niet te beschadigen.

Bovendien was het coup-de-foudre met de print van de stof. De mooiste leopardprint die ik al zag, denk ik.
Mind the maker heeft nog heel wat mooie printjes in haar gamma. Allemaal in diezelfde geweldige kwaliteit. Ik ga mij alvast niet inhouden.

Voor deze rok was de soepele viscose twill een voltreffer. Hij valt mooi door en de fronsjes vooraan worden niet te dik. Ook de stroplinten vallen mooi.

Om af te sluiten nog een tip: ik maakte Jutta één maat kleiner dan voorgeschreven in de maattabel. En hij zit perfect! Deze rok mag zeker niet te groot vallen want dan heb je vooraan veel te veel stof die je moet fronsen.

Op naar een tweede exemplaar!

Patroon: Jutta, Fibre Mood editie 5
Stof: Mind the maker, Madeline de stoffenmadam

Dolores hack

Ofwel: de dieetversie. Ofwel: de luie versie.

De Doloresrok van La Maison Victor stond al een hele tijd op mijn te-naaien-lijstje. Al bijna 2 jaar denk ik, want het patroon is te vinden in de zomeruitgave van 2017.

Waarom hij dan nog niet genaaid werd? Ik verloor ‘m een beetje uit het oog. Maar vooral: ik schommel nogal eens in gewicht en ik had geen zin in een rok die maar even zou passen.

Een paar weken geleden ontdekte ik bij Madeline de stoffenmadam een nieuwe stofsoort, viscose slub. Een stevige, maar toch soepelvallende stof. Zacht als een perzikvelletje, met een mat uitzicht waar toch een subtiele glans in speelt. Ik vind het heel moeilijk om deze stof te beschrijven, maar ik was er meteen tot over mijn oren verliefd op. Bovendien waren de kleuren om ter mooist.
De stof schreeuwde ‘Dolores’!

Zoals dat gaat met grote liefdes, zei ik niet neen. Maar hoe moest dat met het ‘finetunen’ van mijn ‘bikinilijf’ tegen de zomer?
De oorspronkelijke Dolores sluit vooraan met een knopenpad en vraagt dus om een perfect passende tailleband.
Dat vroeg om een creatieve oplossing!

– Ik knipte het voorpand niet in twee delen, maar aan de stofvouw. Om extra ruimte te creëren voor een vals knopenpad legde ik de middenvoor lijn van het patroondeel 3 cm van de stofvouw.
– Je plooit vervolgens je voorpand dubbel met de slechte kanten op elkaar, goede kanten zichtbaar. Je naait een verticale lijn over de volledige hoogte van je voorpand, evenwijdig met de stofvouw op 3 cm afstand van die vouw. Je creëert een soort tunneltje.
– Je legt je voorpand open en strijkt de tunnel middenin plat. De tunnel wordt daarbij gelijkmatig verdeeld links en rechts van de stiklijn.
– Je hebt nu de illusie van een knopenpad. Je naait links en rechts smal naast de rand om je ‘knopenpad’ vast te zetten.
– Zodra je rok helemaal afgewerkt is, naai je de knopen vast op dit knopenpad. Je kan als je dat wil eerst knoopsgaten naaien, die je niet openmaakt en daar vervolgens je knopen op naaien. Dat maakt het bedrog nog wat echter. Ik deed dat niet.
Wie graag een visueel steuntje wil bij deze uitleg, ik vond hier een stap-voor-stap fotoverhaal.

Vervolgens maak je je rok helemaal af: zakken naaien en zijnaden sluiten.

– Voor de tailleband meet je je omtrek op de breedste plaats van je heupen/zitvlak. Tel daar nog 3 of 4 cm bij + naadwaarde, om de lengte van je tailleband te bepalen. Het is immers de bedoeling dat je rok vlotjes over die heupen gaat.
– De breedte van de tailleband hield ik hetzelfde als bij het oorspronkelijke patroon.
– Sluit de tailleband, maar laat in de naad een opening, iets korter dan de helft van de naad. Door deze opening rijg je straks je elastiek in de rok.
– Verdeel je tailleband in 4 gelijke delen en de bovenkant van je rok ook. Frons je rok tot deze mooi aan de tailleband past. Naai vast en overlock of zigzag deze naad. Let erop dat je de tailleband zó vastnaait, dat de opening voor de elastiek aan de binnenkant zit!
Hier vind je foto’s die deze stappen verduidelijken.
– Rijg een elastiek in je tailleband zodat die mooi past.

De opening van de elastiek met de hand sluiten, de rok zomen en kláár!

Tip: wil je echt een dieetversie? Sluit de opening waar je de elastiek inrijgt niet. Je kan de elastiek dan gemakkelijk verkorten als dat nodig is. Verlengen lukt helaas niet, dan moet je een nieuwe elastiek rijgen.

Nog een tip? Wil je je Dolores wat minder wijd en met wat minder frons bovenaan? Neem dan een kleinere maat. Dat kan met deze versie! Zolang je maar je tailleband op maat knipt.

En nog één? Je kan de tailleband ook vervangen door een mooie elastiek. Sofie maakte zo een prachtversie.

Mijn Dolores is een zaligheid om te dragen! Hij zit perfect, is snel aan en uit en de stof valt erg mooi. Dé ideale zomerrok!

Stof: Madeline de stoffenmadam, viscose slub
Patroon: aangepaste Dolores rok, La Maison Victor, editie 4-2017
#notsponsored

Over de allerzachtste broek

Deze stof moet je voelen! En liefst van al op je blote vel. Iets zachter heb ik zelden gevoeld! En nee, ik overdrijf niet.

Ik maakte een verlengde Rufus voor Flor. Ah ja, want ik vond dat een zalig broekske. Ik was alleen wat overijverig met verlengen, zo blijkt. De broek is eigenlijk nog wat te groot.

De zijstrook liet ik achterwege en ik stikte een zwarte paspel tegen het voorbeen.

De stof is echt zalig. Tetra³ of zoiets: een linnen-katoenmix double gauze. It’s all in the name.
Zoveel steviger en nog zachter dan de tetra die je gewend bent. Ik denk zelfs na over een dekentje in deze stof. Ze is er ook in andere prachtige kleuren.

Patroon: Rufus, verlengd uit Fibremood
Stof: linnen-katoen mix double gauze van Madeline de stoffenmadam

Nora en Willa

Nora en Willa. Het zouden zusjes kunnen zijn.
Maar in dit geval gaat het om mijn petekindje en de naam van het patroon waarmee ik voor haar een kleedje naaide. Willa is de jongste patroontelg van Bel’etoile. Isabel, de ontwerpster achter dat label, bracht dit jaar al enkele hele toffe patronen uit en Willa past perfect in dat rijtje.

Het is een leuk overgooiermodel dat je zowel in een kleedjesversie (A-lijn of met rimpelrok), als in een jumpsuitversie kan maken. Bovendien zit er nog een broek- én longsleevepatroon bij Willa inbegrepen.

Ik koos voor Nora de jurkjesversie in een A-lijnmodel. De corduroy met brede ribbel van Madeline de stoffenmadam stak al langer mijn ogen uit. Zo’n mooie kleurtjes! Met dat toch wat zwaardere stofje, leek het A-lijntje mij de beste keuze.
Voor de schouderlinten heb je de keuze: met of zonder ruffle. Voor een 1,5-jarige mag er gerust wat ruffle bij, dat maakt het alleen maar schattiger, toch?
De zakken liet ik voor wat ze waren. Onmisbaar voor grotere meisjes lijkt me, maar voor Nora nog niet nodig.

Achteraan kruisen de twee schouderbanden en zitten ze vast op de tailleband. In mijn doos Kamsnaps vond ik exact hetzelfde kleurtje als de corduroy. Me happy!

Bijna een jaar geleden volgde ik een workshop punch needle bij Superette Ninette, gegeven door Eva van ‘het Atelier van Eva V‘. Een echte aanrader. Ik leerde daar punchen met wol, maar Eva vertelde dat het ook met borduurgaren ging. Op voorwaarde dat je een dunnere naald gebruikte. De naald werd besteld, maar het duurde toch even voor ik ermee aan de slag ging. Met wat extra tips van Laurence, die ook workshops punch needle geeft, maakte ik vorig weekend een rosse kat.
En die rosse kat belandde nu op Nora haar kleedje.

Ik wilde meteen een bijpassende longsleeve maken en vond in mijn voorraad een jacquard die ik ooit bij Mondepot kocht. Eentje van het kindermerk Lily Balou, als ik het mij goed herinner. De kleur past perfect bij de rosse kat. En er staan ook nog eens muizen op. Het lijkt wel alsof ik er op voorhand goed over nagedacht heb ;-).
De muizen brachten mij op het idee om nog een muisje te borduren naast de kat. Al zien sommigen er ook een hond, rendier of kreeft in 🙂

De maten van zowel het kleedje als de longsleeve zijn perfect. Altijd leuk!
De zoektocht naar bijpassende kousen bracht ons naar de handbedrukte kniekousen van Lotte Martens. Plaatje compleet!

Ook zin om een Willa jurk of jumpsuit te maken? Dat kan van maat 80 tot 164. Wanneer je het patroon aankoopt, krijg je er tot en met 12 december gratis het patroon van de Vesper sweater voor dames bij. Koop je jouw Willa niet rechtstreeks bij Bel’etoile maar in je favoriete stoffenwinkel? Neem dan nadien even contact op met Isabel voor het gratis sweaterpatroon.

Het is echt een heel leuk jurkje om te maken! Relatief snel klaar en ik ben grote fan van het resultaat.

Patroon: Willa, Bel’etoile
Stof: corduroy, Madeline de stoffenmadam

 

 

I love sweaters

De titel van een boek dat november vorig jaar uitkwam. Ik twijfelde even of ik het wel nodig had. Want ik heb reeds enkele favoriete sweaterpatronen. Maar met 3 mannen in huis kan wat variatie nooit kwaad. Bovendien staan in het boek ook damestruien, waarvan één met verlaagde schoudernaad. Iets wat ik wel eens voor mezelf wil proberen.

Maar eerst waren de zonen aan de beurt. De kraag van de Jesi sweater sprak me meteen aan. Een toffe variant op een gewone sweater en bij koude dagen als vandaag ideaal.
De jongens vinden dat ook wel tof: zo’n trui waar je in kan wegkruipen.

De paspelzakjes liet ik achterwege, in een sweater is dat minder mijn smaak. Het touwtje liet ik ook weg, simpelweg omdat ik geen geschikte kleur touw in huis had en mijn trui wou afwerken. Op deze manier werd het patroon serieus vereenvoudigd en het zat dan ook supersnel in elkaar.

Ik had de werkbeschrijving niet echt nodig om deze trui te naaien, maar voor minder ervaren naaisters staat alles heel duidelijk uitgelegd. Een aanrader voor beginners.
Het boek is ondertussen al aan een 5de druk toe, dat zegt wel wat.

Ik naaide maat 152/158. Een maatje groter dan wat Klaas normaal draagt, maar toch vind ik het al kunnen. Maat 140/146 was waarschijnlijk nipt geweest.
De stof is een mooie kwaliteit french terry van bij Madeline de stoffenmadam. Ik was meteen verkocht toen ik de verfspatten zag. Een toffe print voor wat grotere jongens en bovendien perfect van kleur voor mijn zonen. Al twijfelde ik nog even aan de muntgroene variant.

Op advies van verkoopster Hilde, combineerde ik met de Arctisch lichtblauwe boordstof van See You at Six. Ik ben echt blij met deze match! Ik gebruikte de boordstof ook als voering in de kraag.


Volgende op het programma: de Capucha voor mijn man.

 

 

 

Patroon: Jesi, I love Sweaters
Stof: verspatten marine, Madeline de stoffenmadam

An, An en An hadden een plan

En nee, dat plan was niet om een nieuwe meidengroep te beginnen! Dat wilden we jullie niet aandoen.

An, An en ik, wij hebben, naast onze voornamen nog wel meer gemeenschappelijk. We zijn drie naaiblogsters, zonenmama’s, wonen niet al te ver uit elkaar en zijn alle drie enthousiaste klanten bij Madeline de stoffenmadam.  En daar begon ons plan. Want een goede maand geleden kregen we bijna gelijktijdig een crush op de nieuw binnengekomen velvet stoffen.

Velvet, overal aanwezig in het modebeeld. Bij mij riep het vooral de herinnering op aan een bordeauxrood topje dat ik droeg met oudjaar, ergens in de jaren ’90. Niet direct mijn meest flatterende outfit. Die hele velvet-revival ging ik dus mooi aan mij voorbij laten gaan.

Tot ik bij Madeline deze gebloemde velvet zag. Zacht, niet te glimmend, prachtig van print, luxueus, een heerlijk mooie kwaliteit. Verloren. Ik was verloren!

Ik had nog niet direct een patroon in gedachten en stelde mijn aankoop dus nog even uit. Dat had ik beter niet gedaan, want de blauwe flower velvet was in geen tijd uitverkocht. Gelukkig bestelde Nancy de zwarte variant. Dat werd de mijne!

Nononsonsmom An had de blauwe wel meteen gekocht. Maar ook zij had nog geen patroon gekozen. Gelukkig hadden wij onze derde An! Die kocht een andere blauwe bloemenvelvet en vertelde erbij dat ze de Solange uit La Maison Victor zou maken.
Ik had dat patroon ook al goedgekeurd en zo besloot ook de laatste An om voor een Solange te gaan.

Drie An’nen, drie keer velvet, drie keer een Solange, … dat konden we niet zomaar laten passeren. Dus planden we een date. Voor een heuse fotoshoot!
Steven, de man van Krullenbol An, is hobbyfotograaf en wilde ons in onze velvetjurkjes vastleggen op beeld.

We spraken af om wat te paraderen op het Paradeplein in Lier, trotseerden de regen en de koude en hadden vooral héél veel plezier.  Steven zorgde voor mooie plaatjes en wij lachten en showden.
An’nen, Steven, wat mij betreft, is dit voor herhaling vatbaar!

Nog kort wat informatie over mijn kleedje. Ik verlengde het patroon een heel stuk (ik denk meer dan 10 cm). Een kleedje tot aan de knie, is meer flatterend voor mij.
De borstnepen werden wat lager gelegd.
En de afwerking met biais aan de hals werd vervangen door een boord uit de stof zelf, in schuindraad geknipt.
De mouwen werden verlengd tot een 3/4de mouw.
De zakken liet ik weg om onflatterende bobbels te voorkomen en de rits werd ook weggelaten. Die is nergens voor nodig.
Ik besloot om een riem te maken bij het kleedje en vind dat eigenlijk heel leuk staan. De velvet valt vloeiend genoeg om licht te ‘bloezen’ over de riem. Ook zonder riem ben ik heel content, maar ik vergat om hem ook eens uit te doen voor de foto’s.

De stof is een zaligheid om te dragen! Zo zacht. Het kleedje geeft mij een luxueus gevoel. Velvet is glad en doet een beetje zijn eigen goesting. Toch vond ik de stof redelijk gemakkelijk te verwerken. Ik naaide alles met mijn gewone machine, geen overlock, gebruikte het ingebouwde boventransport (Leve Pfaff!) en naaide met steeklengte 3, iets groter dan een gewone steek dus.

Zo, een lange uitleg! Terwijl ik gewoon wil zeggen: ‘Kijk eens wat een toffe kleedjes wij maakten!’

An en An: dat was een strak plan! X

Meer foto’s bij beide An’nen: Nononsonsmoms, Krullenbolblog.

Stof: velvet, Madeline de stoffenmadam
Patroon: Solange, La Maison Victor, editie 4 (juli/augustus 2017)
Fotograaf: Steven Corsmit

Modal

Madeline de stoffenmadam heeft de schoonste, zachtste, effen tricot in huis gehaald die ik ooit gezien heb.  Modal is de naam. Mannekes, ge moet dat voelen! Dat moést een kleedje voor Fien worden. De eerste levering telde slechts 4 kleuren waaruit ik de kaki variant koos. Ondertussen telt de collectie maar liefst 18 (!) kleuren. Allemaal om ter mooist. Want zeg nu zelf: dat ijsblauw, of oud roze, of ocean, of stone,…

Ik viste het Candy patroon nog eens van onder het stof, tekende een grotere versie en naaide in een wip deze comfy jurk.

Ik voegde een eenvoudig borstzakje toe, dat ik overnam van een shirt uit haar kast. De patches maken het helemaal af, aldus Fien. Yay, missie geslaagd!

In plaats van een koordje te gebruiken, stikte ik een repel stof ‘biais’gewijs dicht. Aan de uiteinden een knoopje en I love it ♥!

Patroon: Candy dress, LMV lente 2014
Stof: modal, Madeline de stoffenmadam
Patches: Veritas

Feliz voor Nora

Feliz is Portugees voor ‘geluk’. En het is ook de naam van een nieuw patroon van Straight Grain patterns. Geluk dus voor Nora én een nieuw kleedje.
Zo’n vers petekind, een meisje bovendien, opent heel wat nieuwe naaimogelijkheden. Ik aai nu roze stofjes in de winkel en koop patronen om jurkjes te maken.

Helemaal in momenteel, zijn tetra stoffen. Je kent ze vast wel van de doeken, om mondjes af te kuisen en kindjes in te wikkelen. Maar deze heerlijk zachte stoffen worden nu ook volop gebruikt om kleren van te naaien. En daar zijn ze perfect voor: katoen, double gauze (twee dunne laagjes op elkaar), superzacht, heerlijk soepel!

Toen ik deze prachtige tetrastof zag liggen bij Madeline de stoffenmadam, twijfelde ik dan ook geen seconde. Thuisgekomen ging de stof meteen de wasmachine in.
Dat zorgt er niet alleen voor dat elke krimp verdwijnt, maar geeft de tetra nog meer die uitgesproken wafeltjesstructuur. De stof wordt er alleen maar mooier door.
De zachte stof blijkt ook ideaal ‘voel’materiaal voor die kleine handjes.

Het nieuwe patroon van Straight Grain leek me ideaal voor deze stof. Het patroon verschijnt binnenkort op papier, maar is voorlopig alleen nog als pdf te krijgen.
Enkele klikken later zat het in mijn mailbox en kon ik beginnen naaien.
Ik ben helemaal verliefd op het jurkje. En nog meer op het meisje dat erin zit!

Om het af te maken, haalde ik er nog een nieuw patroontje bij.
Blanche deelde vorige week een gratis patroontje op haar blog voor babybloomers. Je weet wel, die schattige pamperbroekjes? Ik naaide voor Nora een bloomer in effen blauwe tetrastof, die mooi past bij het koraalroze stofje. Schattig toch, zo’n pamperkontje?

Ik kan niet wachten om aan het volgende setje te beginnen. De nieuwe tetrastof zit al in mijn wasmachine!

Stof: Madeline de stoffenmadam
Patroon jurk: Feliz, Straight Grain patterns
Patroon bloomers: Blanche

Twinning

Niet twinning tussen de broers, of tussen mij en de zonen, maar twinning tussen Klaas en zijn nichtje.
Nora werd 2 maanden geleden geboren. Het eerste nichtje voor mijn zonen (een neefje is er trouwens ook niet) en dus voor de geboorte al op handen gedragen. Dat ze hier vertroeteld wordt, die kleine meid, hoef ik vast niet te vertellen.

Ik vond het ook wel leuk om terug te kunnen naaien voor een baby. En na twee zonen, is het tof om eens tussen de meisjesstoffen te kunnen neuzen.

Voor dit broekje hield ik het nog op uniseks. Nora kreeg een Dalton broekje uit de overschot aan stof van Klaas zijn leather sweater. Beide patronen komen uit La Maison Victor en werden hier al meer dan één keer genaaid.
De mooie schildpaddensweatstof kocht ik bij Madeline de stoffenmadam, net als de perfect passende boordstof.

Meer uitleg is er niet nodig, toch? Alleen nog wat fotospam 😉

 

Patronen: Leather sweater en Dalton broekje, La Maison Victor
Stof en boordstof: Madeline de stoffenmadam