Vink voor Elke en vlaggen voor Vink

Elke, een speciale vrouw in mijn hart. Een herinnering voor het leven.

Ze hielp mijn twee jongste kinderen op de wereld komen. Hielp uiteraard, want het grootste werk deed ik zelf. Moest u nog niet van het bestaan afweten, zelfstandige vroedvrouwen zijn hemels! Ik zou er nog uren over kunnen doorgaan, maar daar ging het hier niet over.

Ik vond dat ik haar, bij wijze van definitief afscheid (nee, ik koop geen kinders meer), een cadeautje moest maken. Iets wat haar ook altijd aan deze speciale dag zal doen herinneren.

Een tas uit toile ciree leek me wel wat. Want ze reist niet alleen met haar mobilhome naar moederkes in arbeid, ook voor plezierreisjes wordt haar praktijkruimte op wielen gebruikt.

Zo zal ze Flor en zijn bad verhaal wellicht niet snel vergeten.

Ook leuk om te maken met Petit Pan toile ciree zijn vlaggen. Ik maakte ze voor Vink. Omdat ze me al meer dan eens een dienst bewees. Ik wilde iets terugdoen voor die lieve Vink.

Leve mama!

Gelukkige moederdag lieve mama!

Werkbeschrijvingen tas en deken: Emma en Mona

Stof: Petit Pan, Wasabi bleu

De juffen naar ’t strand

De juffen van Thijs en Klaas kregen elk een strandtas. Omdat ik weet hoeveel nood ze hebben aan rust en ontspanning! En natuurlijk omdat ik hen wilde bedanken voor het voorbije schooljaar.

Thijs vloog door zijn eerste leerjaar en werd op een jaar tijd enorm groot. Het is heerlijk om hem in een boek verdiept te zien. Maar ik vind het nog veel belangrijker dat hij al die dingen geleerd heeft met veel goesting. En daar zat juf Ilse zeker voor iets tussen.

Klaas ging ook elke dag enthousiast naar school. En vertelde honderduit over de verhaaltjes van de juf, de poppenkast, de liedjes. En als hij weer een keer moest puffen, zorgde juf Ingrid ervoor dat dat nooit vergeten werd.

Een welverdiend bedankje dus!

Toen ik eerder deze maand de ‘PetitPan hemel’ in Antwerpen bezocht, wist ik onmiddellijk dat ik iets wou doen met die prachtige toile cirée.

In een ver hoekje van mijn brein werd dat gekoppeld aan een tutorial van Emma en Mona. De ideale combinatie!

De strandtas is gemakkelijk om te maken, de toile cirée is perfect van dikte en maakt de tas meteen een blikvanger. Op één avond zaten beide tassen ineen.

Ik voegde nog een drukknoop (kamsnap) toe zodat de tas bovenaan gesloten kan worden.

De tassen werden met lichte spijt meegestuurd met de kinderen. En beide juffen waren er enthousiast over.

Nu wil ik er zelf ook ééntje! De stof is al gekozen.

Thijs is een echte knutselaar en maakte samen met zijn oma een eigen cadeautje voor zijn juf.

Hij wist heel goed wat het moest worden: bloemen!

Een Fien van VIER!

De jongste ten huize van deze paspelpoes werd al vier. Vier begot! Dan ben je echt baby-af, als je vier bent.

Ze scheelt maar enkele dagen met haar, maar gaat op haar verjaardag total loss, wat stijl betreft. Prinsessen en roze staan centraal.

Bij een verjaardag horen uiteraard ook cadeautjes.

Ik maakte een luiertasje, met dit als basis en aangepast aan haar maten.

Met genoeg opbergruimte voor jonge poppenmoedertjes.

Natuurlijk mocht een echt verschoningsmatje niet ontbreken.

En pampers, uiteraard, in een stijlvol zakje.

Smossen toegelaten

Een maand geleden trokken mijn lief en ik een weekendje naar het fantastische Amsterdam. We brachten o.a. een bezoekje aan Kitsch Kitchen. Hun toile cirée met kaboutertjes kon mij al langer bekoren, maar ik vond er geen bestemming voor. Tot mijn lief opperde dat we wel nieuwe placemats konden gebruiken. De kaboutertjes werden gekocht, er werd inspiratie gezocht op Flickr en er werd genaaid.

Tussen de twee lagen zit vlieseline H640 voor een beetje stevigheid. Voor de boord gebruikte ik een restje dat ik nog had liggen, ook van Kitsch Kitchen. Met een schuin geplooid hoekje is dat proper afgewerkt.

Vanaf nu eten wij steeds in vrolijk gezelschap.

En als we wat deftiger willen doen, mogen de kersjes bovenaan.

Smakelijk!

Creatief met toile cirée

Toile cirée kan je afkuisen met een schotelvod, dus het moet vast ook tegen ’t nat kunnen. Zou het dan ook kunnen dienen voor een regenjas, vroeg ik me af, ergens in het voorjaar van 2011.

Er werd héél erg bedenkelijk gekeken, toen ik mijn plannen op tafel gooide, maar ik zette door, as I am.

Petit Pan heeft immers prachtig tafelzeil. Ik vond deze hier.

Volledig gevoerd met zwarte katoen. En kijk eens naar die touwtjes.

En ik heb geluk. ’t Kind kan haar armen nog bewegen!