Gordijn wordt tas

Net als de vorige jaren, vroeg Mieke me om mee te doen met de recykleer-14-daagse. En ook deze keer zei ik ‘ja’. Op die manier zette ik voor mezelf een stok achter de deur. Af en toe doe ik dat. Met zelfkennis. Zo’n stok achter de deur zorgt ervoor dat ik werk maak van leuke projectjes die anders op de eindeloze to-sew-lijst belanden.
Nu wilde het toeval dat er nog een stok achter die deur stond. Ik reageerde namelijk enthousiast op de oproep van Stephanie om haar patroon voor een Kubbtas te testen. Beide projecten hadden ongeveer dezelfde deadline en zo groeide het idee om ze gewoon te combineren.
Een Kubbtas uit gerecykleerde materialen, ideaal toch?

Ik dook in de kast van vriendlief en viste er een stel afgedankte broeken uit op: allemaal zwart of grijs. Eerst wou ik een zwarte tas maken met een kleurrijk accent. Dan kon hij zeker tegen een stootje. Maar bij het zoeken naar een geschikte voering, stootte ik op oude gordijnen. Toen we ons huis kochten, hingen ze op één van de zolderkamertjes: kleurrijk, stevig én wat sentimenteel! De zwarte broekstof werd omgedoopt tot voering en ik ging op zoek naar een bijpassende deelbare rits voor de gordijnen. Passende tassenband lag nog in de kast, een miskoop die nu van pas kwam.

En zo ontstond de Kubbtas! Praktisch, stevig en voorzien van een duidelijke (gratis) handleiding. Wie zocht er nog een cadeau-idee voor de feestdagen?

Bedankt Mieke, voor de uitnodiging! Ik ben er volgend jaar graag terug bij en houd ondertussen mijn ogen open, want er valt zoveel te recykleren.
Als jij ook recykleert, kan je je foto’s altijd toevoegen aan de Flickrpool, een geweldige inspiratiebron!

stof: oude broeken en gordijnen
patroon: Stoffenmie
rits: Veritas

Meet (t)Eddy

Ook ik zag het wel zitten om deel te nemen aan Boomie haar recykleer 14-daagse.

Onze vriend Eddy lag immers al een tijdje te wachten om in de ether gegooid te worden. En Eddy is van kop tot teen gerecycleerd.

Het zat zo: Tuur had in de grote vakantie het geweldige idee om eens samen met mama te naaien. Het was niet de eerste keer dat de 7-jarige paspelpoeszonen hetzelfde plan hadden.
Het duurde hem vervolgens veel te lang voor er een gepast moment gevonden werd.

In de allerlaatste week van augustus kwam het er dan van. Hij ontwierp, knipte en stikte. En enkele uren later had hij een nieuwe dikke vriend.

Om de start niet meteen te moeilijk te maken, oefenden we eerst op rechtdoor stikken. We maakten een knuffel-ritsellapje voor kleine broer. Hiervoor werd een restje van een favoriet stofje boven gehaald. Het grootste bruikbare stuk werd gecombineerd met de achterkant van een oud elektrisch deken. Tussen de twee lagen stof kwamen twee stukken van een plastiek zakje.

Er werd geconcentreerd gewerkt.

Met een eerste vreugdedansje na het keren en het aanschouwen van dit kleinood.

En toen waren we het nog niet beu. Een oude souspull van papa werd uit de bak met recycleerspullen gehaald.

Er werd uit de losse pols een beest (of monster, zoals u wil) getekend, en weer geknipt, gestikt en opgevuld.

Keergat sluiten, knopen aannaaien en gezichtje flocken.

Het resultaat: Eddy!

Tuur is heel fier op zijn eigen ontworpen en gestikte knuffel. Dat smaakte al meteen naar meer.
En dus wordt er dagelijks een nieuw ontwerp onder mijn neus geschoven. Want Eddy verdient familie! Wordt vervolgd…

Thijs in het nieuw … het vervolg

Of we misschien mee wilden doen met Recykleren 2013? mailde Boomie. Ik aarzelde even, maar mailde al snel een enthousiaste ‘ja!’.
Ik ben geen recykleer-queen, maar ’t heeft me in ’t verleden toch al leuke dingen opgeleverd. Ik houd dan ook mijn oogjes goed open in de Kringwinkel en op rommelmarkten. Vroeger zocht ik alleen naar mooie retroprints. Tegenwoordig kijk ik ook naar basics: vaak effen stoffen, maar van een mooie kwaliteit. En het meest blij ben ik als de vorige eigenaar maat XXL had!

Voor dit project grabbelde ik een broek mee in maat 42, gigantisch voor mijn tengere 6-jarige. Grijs, een kleur waar ik amper naar grijp, maar een mooie dikke tricot met wat structuur.

Thijs had er zijn bedenkingen bij, maar aangevuld met een te klein geworden vestje en een goed patroon, viel dat reuze mee.

Het leuke aan recykleren is dat er tijdens het maken nog allerlei ideeën opborrelen. Anders houd ik me meestal braaf aan het patroon, maar bij recykleren dwingt het materiaal je soms tot doordenken. Ook nu weer. Ik kreeg mijn patroondelen uit de broek, maar alleen als ik de broekspijpen iets smaller tekende. Voor de tailleband schoot er niet genoeg stof over, ook al leek de kringwinkelbroek zo gigantisch. Ik dacht eerst aan een tailleband uit het vestje, maar die spons rekte te fel. Dus dook ik in de stoffenkast en diepte nog een restje rode boordstof op. Dat paste wel.

Vervolgens bleek er nog rood garen op mijn overlock te staan, wat me op het idee bracht om de knielappen en de achterzak met rood af te boorden.
Een volgend idee was om de zijnaden zichtbaar aan mekaar te locken. De gelockte naad streek ik plat en ik naaide hem door met rood garen. Zo lijkt het alsof er een coverlocksteek op de zijnaad zit.

Bij het passen bleek dat ik de broek aan de heupen nog wat moest innemen. Dat is natuurlijk miserie met die overlocksteek aan de buitenkant. Ik loste het zo proper mogelijk op, maar bij een volgende tricotbroek versmal ik de heupen meteen.

Thijs is tevreden met zijn comfortabele broek. En ik ook!

Bedankt Boomie om me uit te dagen! Er ligt al een volgend recykleerproject klaar.

Test geslaagd

Toen Boomie de recykleer-14daagse aankondigde, was ik meteen enthousiast. Dat was de juiste schop onder mijn kont.
Ik ben geen recykleernaaister in hart en nieren zoals Tine, maar als ik in de kringwinkel iets bruikbaars tegenkom, neem ik het mee. Dus groef in in de stapel en haalde er deze vormloze, saaie trui uit.

Marineblauw met wit gestreept in stevige tricot met een fijn ribbeltje. Ideaal voor het proefstuk dat ik in gedachten had.
Twee weken geleden kocht ik een prachtige trui van Dis une Couleur. Zo’n kraagje wou ik ook wel eens proberen. Maar liefst niet meteen in mijn mooie poesjestricot.
Toen ik gisteren deze pin zag passeren bij Elsie Marley, kwam het idee van de ellebooglappen er nog bij. En wou ik niet al lang eens ergens een snorretje flocken?
Laten we dat allemaal samen gooien en kijken wat het geeft…

Ik ben helemaal weg van mijn proefstuk. Lang leve de recykleer-14daagse!

Toekomstplannen

De herfst deed zijn intrede: lange, donkere avonden. Ideaal om achter de naaimachine door te brengen. Er staan heel wat leuke projecten op stapel, u zag het misschien al in de zijbalk?

In project 1 zitten we middenin. Boomie organiseert voor de tweede keer een recykleer-14-daagse. Twee weken lang wat extra aandacht voor alle mooie stof rondom ons, die een tweede leven verdient.
In het verleden werd er door de vier Paspelpoezen al gerecycleerd, fan als we zijn van mooie retrostoffen. Maar de koningin van de recyclage in ons huiskamernaaiclubje is toch Tine. Op haar persoonlijke blog ‘Being my own hero‘ deelde ze deze week al verschillende leuke recycleerideeën. En er komt nog meer! Hopelijk lukt het om ook hier nog wat recykleerresultaat te laten zien. Inspiratie om zelf te recycleren vind je trouwens op de Flickr-pagina van de 14-daagse.

Van 8 tot 14 oktober is het weer Kids clothes week challenge door Elsie Marley. Ideaal om die wintergarderobe van onze kroost uit te breiden.

En dan start er volgende week nog een sew-a-long van Colette Patterns. Hun nieuwste patroon ‘Anise’ en ik, dat was liefde op het eerste gezicht! Het is hier ondertussen in huis. Over de stof twijfel ik nog. Suggesties zijn altijd welkom. Ik ga de sew-a-long niet dag op dag kunnen volgen, maar het plan is om ten laatste binnen twee maanden zo’n schoon vestje in huis te hebben. Laat die ideeën voor de stof maar komen!